• Nie wybieraj się na zakupy głodny, bo kupisz więcej.

• Nie spiesz się – z całą pewnością czegoś zapomnisz i będziesz łapać produkty pierwsze z brzegu.

• Produkty podstawowe – zaopatrz się w stały zestaw niezbędnych produktów. Przed każdymi zakupami sprawdź, czy czegoś nie brakuje.

• Przygotowanie listy zakupów nie tylko oszczędzi nasz czas i nerwy w sklepie, ale przede wszystkim pozwoli zaoszczędzić pieniądze.

• Uwaga! Na półkach, na wysokości wzroku często znajdują się produkty najdroższe, co nie oznacza, że są najlepsze.

• Zwróć uwagę na ceny takich samych produktów w rożnych opakowaniach.

Czytaj etykiety

1. Nazwa

Jaka jest różnica między budyniem o smaku truskawkowym, a budyniem truskawkowym? Jeśli coś jest „o smaku” np. malinowym – zawiera aromat malinowy, barwniki, natomiast jogurt malinowy, musi zawierać owoce. Taki budyń czy jogurt będzie lepszy, jednak warto jeszcze zagłębić się w skład produktu.

2. Skład

Skład, czyli ciąg składników i dodatków, które znajdują się w produkcie zaczyna się od surowców, których jest najwięcej w opakowaniu. Spis zawiera także nazwy substancji dodatkowych (np. glutaminian sodu) lub ich numery (np. E-621). Podawanie składu produktu jest szczególnie istotne dla osób, które z różnych przyczyn (np. z powodu alergii) nie mogą spożywać danego składnika, np. glutenu lub produktu – nasion sezamu czy orzeszków ziemnych.

Uwaga na:

• Olej palmowy – co prawda jest to tłuszcz roślinny, ale wyjątkowo niezdrowy.
• Tłuszcze trans – żywność wysoko przetworzona, szczególnie słodycze i produkty cukiernicze zawierają znaczne ilości tego przyczyniającego się do wielu chorób składnika.
• Cukier w dużej ilości lub jego pochodne: syrop glukozowo-fruktozowy, syrop kukurydziany, cukier trzcinowy, sacharoza, glukoza, cukier inwertowany, dekstryna, dekstroza, słód.
• Niektóre symbole E. Te symbole oznaczają substancje dodatkowe dodane do produktu: barwniki (E 100-199), substancje konserwujące (E 200-299), przeciwutleniacze i synergenty (E 300-399), stabilizatory, emulgatory i substancje zagęszczające (E 400-499), spulchniacze (E 500-599), czy wzmacniacze smaku i zapachu (E 600-699). Uwaga – nie wszystkie wpływają negatywnie na zdrowie!

Unikaj:

• E 621, czyli glutaminianu sodu – występuje w chipsach, daniach typu „instant”, sosach, wywarach mięsno-warzywnych (kostki rosołowe); stosowany jako sztuczny wzmacniacz smaku (jego nadmiar wywołuje bóle głowy, pocenie się)
• E 211, czyli benzoesanu sodu – występuje m.in. w dżemach, marmoladach, sosach, używany jako konserwant ograniczający rozwój drożdży i pleśni (nadmiar prowadzi do zakwaszenia organizmu i podrażnienia gardła)
• E 220, czyli dwutleneku siarki – występuje w sokach owocowych, winie czy różnego rodzaju koncentratach (powoduje zaburzenia pracy wątroby)
• E 420, czyli sorbitolu – występuje w gumach do żucia, żelkach i wielu słodyczach, daje efekt „chłodzącej słodyczy” (jego nadmiar może wywołać biegunkę)
• E 320, czyli butylohydroksyanizolu (BHA) – występuje m.in. w chipsach, a jego działanie jest bardzo szkodliwie dla małych dzieci (w dużym stopniu przyczynia się do nadmiernego przyrostu tkanki tłuszczowej)

Nie bój się:

• E 322, czyli lecytyny – występuje m.in w olejach roślinnych i żółtkach jaj, stabilizuje majonezy i sosy
• E 440, czyli pektyny – występuje m.in. w jogurtach i dżemach, uzyskiwana jest ze skórek owoców
• E 412, czyli guaru – występuje m.in. w kisielach, sosach, uzyskiwany z indyjskiego drzewa guarowego
• E 406, czyli agaru – występuje w keczupach, sosach, uzyskiwany jako ekstrakt z czerwonych alg morskich
• E 160a, czyli beta-karotenu – występuje w czerwonych, pomarańczowych, żółtych i zielonych warzywach i owocach, a używa się go do produkcji np. soków marchewkowych
• E 414, czyli gumy arabskiej – występuje w gumach do żucia, jogurtach, uzyskiwana jest z drzewa akacjowego rosnącego w Sudanie, zapobiega krystalizacji cukru

 

3. Termin przydatności do spożycia

•  „należy spożyć do: … ”

To określenie poprzedza termin przydatności do spożycia, po którego upłynięciu produkt nie może znajdować się w handlu, ponieważ może być nieświeży i spowodować zatrucie. W ten sposób oznacza się produkty nietrwałe takie jak: mleko, jogurty.

• „najlepiej spożyć przed …” lub „najlepiej spożyć przed końcem …”

To określenie poprzedza datę minimalnej trwałości, czyli daty do której producent gwarantuje, że prawidłowo przechowywany produkt spożywczy zachowa swój wygląd, smak, zapach i konsystencję oraz odpowiednią wartość odżywczą. Nie oznacza to jednak, że po upłynięciu tej daty będzie popsuty i nienadający się do spożycia.

• brak oznaczenia

Pewne produkty, ze względu na wyjątkowo długą przydatność do spożycia, nie muszą mieć określonej trwałości, należą do nich m. in.: cukier, guma do żucia, landrynki, wino i napoje alkoholowe zawierające powyżej 10% alkoholu oraz pieczywo i ciasta przeznaczone do spożycia w ciągu 24 godzin od wytworzenia.

 

Sprawdź aktualne oferty pracy w opiece w Niemczech: Oferty pracy

Odwiedź nas na Facebooku: Bonviro